Τι είναι η Λεϊσμανίαση; Πώς προκαλείται; Πώς θεραπεύεται και πώς μπορούμε να προστατέψουμε το σκύλο μας από το Καλαζάρ; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τη σοβαρή αυτή απειλή για τον αγαπημένο μας φίλο.

Τι είναι η Λεϊσμανίαση
Η Λεϊσμανίαση (Kala-Azar) προκαλείται από το πρωτόζωο Leishmania infantum και μεταδίδεται μετά από το τσίμπημα σκνίπας, κυρίως του γένους Phlebotomus spp. Είναι ζωοανθρωπονόσος που κυρίως προσβάλει άτομα με ανοσοπενία ή ανοσοκαταστολή. Θεωρείται πλέον νόσος του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από ένα παράσιτο και όχι μια απλή παρασιτική νόσος. Αποτελεί σύνηθες αίτιο θανάτου ενός σκύλου λόγω των σοβαρών συμπτωμάτων και των μη αναστρέψιμων βλαβών που μπορεί να προκαλέσει. Λόγω του κλίματος εμφανίζεται με συχνότητα και συνέπεια στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο και μπορεί να προξενήσει σοβαρά προβλήματα στον ασθενή.

Πώς μεταδίδεται
Το κλίμα της Ελλάδας πλησιάζει όλο και περισσότερο τις συνθήκες του τροπικού κλίματος. Υγρασία, ζέστη και καταιγίδες ακόμα και στα μέσα του καλοκαιριού δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για την επιβίωση της σκνίπας που ευδοκιμεί από το Μάιο ως και το Νοέμβριο. Τις βραδινές ώρες οι θηλυκές σκνίπες είναι εκείνες που τσιμπούν για να αντλήσουν το αίμα από ανθρώπους και ζώα. Μέσα από τις σκνίπες εξελίσσεται και πολλαπλασιάζεται ο ιός της Λεϊσμανίασης και μέσω των τσιμπημάτων τους μολύνεται ο σκύλος και ο άνθρωπος. Τα σημεία που κυρίως οι σκνίπες τσιμπούν το σκύλο μας είναι η μύτη, τα αυτιά, γύρω από τα μάτια και στο επάνω μέρος του κεφαλιού. Μπορούν να προσβληθούν όλοι οι σκύλοι ανεξάρτητα από τη φυλή, το φύλο ή τον τύπο του τριχώματος για αυτό δυο φορές το χρόνο, την εποχή που ξυπνάνε οι σκνίπες και πριν ξαναπέσουν σε χειμερία νάρκη είναι σημαντικό να τα εξετάζει κτηνίατρος τα σκυλιά μας.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου
Από τη μόλυνση του σκύλου μέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, μπορεί να περάσουν εβδομάδες έως και 7 χρόνια και σε όλο αυτό το διάστημα ο σκύλος είναι φορέας και μεταδίδει τη νόσο. Τα συμπτώματα ποικίλουν και αφορούν δερματικές ή σπλαχνικές εκδηλώσεις. Κάποια άλλα σημάδια δεν είναι άμεσα εμφανή στον ιδιοκτήτη του σκύλου και μπορεί να τα διαπιστώσει μόνο ο κτηνίατρος μετά από κλινική εξέταση. Συμπτώματα μπορεί να είναι η αποφολιδοτική δερματίτιδα, η σταδιακή απώλεια βάρους, η ατροφία στους μύες του κροτάφου, η υπερκεράτωση του ακρορρινίου και των πελματικών φυμάτων, η έντονη ονυχομεγαλία, τα έλκη, η αιμορραγική διάθεση και αναιμία, η διάρροια, η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία είναι και η πρώτη αιτία θανάτου από λεϊσμανίωση στους σκύλους. Η διάγνωση της νόσου στηρίζεται κυρίως στην ανεύρεση ειδικών αντισωμάτων από τον ορό του αίματος του ζώου. Η εξέταση είναι αρκετά ευαίσθητη και ειδική.

Πώς θεραπεύεται
Η θεραπεία είναι μακροχρόνια και πολλές φορές δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πλέον με τη χρήση νέων φαρμάκων κατά ένα μεγάλο ποσοστό επιτυγχάνεται η πλήρης ίαση του σκύλου. Όμως ένα μεγάλο ποσοστό δεν καταφέρνει να θεραπευτεί ενώ επίσης μια μεγάλη μερίδα σκύλων παραμένουν φορείς για όλη τη ζωή τους. Σε κάθε περίπτωση ο σκύλος, ο οποίος θα πρέπει να έχει ιδιοκτήτη για να του χορηγηθεί θεραπεία, υποβάλλεται σε μια τεράστια ταλαιπωρία με αβέβαιο αποτέλεσμα.

Πώς μπορούμε να προφυλάξουμε το σκύλο μας

Οι σκνίπες είναι ένα παράσιτο το οποίο, σε αντίθεση με τα τσιμπούρια, δεν φωλιάζει επάνω στο σκύλο μας με συνέπεια να υποβαθμίζουμε το μέγεθος του κινδύνου. Είναι απαραίτητο να προφυλάξουμε το σκύλο μας κάνοντας τακτική και συνεπή χρήση αντιπαρασιτικών προϊόντων που απωθούν τα εξωπαράσιτα και τα εμποδίζουν να έρθουν σε επαφή μαζί του αλλά και να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις ανεύρεσης αντισωμάτων κατά του πρωτόζωου. Πρέπει να φροντίζουμε, τουλάχιστον από το ξεκίνημα της άνοιξης έως το τέλος του φθινοπώρου, να παρέχουμε προστασία στο σκύλο μας χρησιμοποιώντας προϊόντα όπως αντιπαρασιτικό κολάρο, σαμπουάν, λοσιόν, αμπούλες. Εξίσου σημαντικό είναι να σημειώνουμε πάντα το πότε θα πρέπει να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε δίχως να επαναπαυτούμε και να περάσει η περίοδος δράσης τους.

Συμπέρασμα
Η Λεϊσμανίαση είναι μια πολύ σοβαρή και διαρκής απειλή ακόμα και για τη ζωή του σκύλου μας. Η μετάδοσή της μέσω των σκνιπών πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να προσβληθεί ο σκύλος μας. Πολλές φορές μόνο ο κτηνίατρος μπορεί να διαπιστώσει έγκαιρα το πρόβλημα ώστε η θεραπεία να είναι επιτυχής για αυτό θα πρέπει να μην αμελούμε την επίσκεψη για μεγάλα διαστήματα. Είναι σημαντικό να έχουμε υπεύθυνη στάση απέναντι στο σκύλο μας, χρησιμοποιώντας με συνέπεια απωθητικά αντιπαρασιτικά προϊόντα ώστε να μην τον αφήσουμε εκτεθειμένο σε μια τόσο σοβαρή απειλή.

Δείτε ακόμη …